Pamięci konspiratorów krakowskiego Kedywu AK

Strona główna Czytelnia Osoby Szare Szeregi

Sylwetki żołnierzy K


Z Pamięci konspiratorów krakowskiego Kedywu AK

w: Dorota Franaszkowa, Sylwetki żołnierzy Batalionu „Skała” AK



Spis treści

Kaczor Marian ps. „Rudawa”

Ur. 20.II.1927 r. w Krakowie. Wykształcenie średnie, medyczne.

W 1943 r. wstąpił na terenie Krakowa do AK. Uprawiał sabotaż w Płaszowie, na Zwierzyńcu i w Bronowicach, zrywając afisze niemieckie, swastyki na terenie byłej podchorążówki oraz flagi. Niszczył sprzęt sportowy. Aresztowany i skazany na obóz w Płaszowie - uciekł. W 1944 r. odkomenderowany do SBP „Skała”. Uczestniczył w walkach pod Zaryszynem, Moczydłem, Krzeszówką, Sadkami i Złotym Potokiem.

Po 1945 r. nauka i praca na stanowisku instruktora sanitarno-epidemiologicznego w stacjach Wrocław, Lwówek i Jaworzno. Stopień wojskowy: strzelec-plutonowy.

Otrzymał odznaczenia: Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Nagroda Jubileuszowa oraz dyplomy uznania.

Ojciec zginął w Oświęcimiu, matka zmarła podczas przesłuchania na Pomorskiej. Brat Władysław siedział w Dachau od 1940 r.


Kalisiak Witold ps. „Wik” (Wilk)

Ur. 6.XI.1926 r. w Żyrardowie. Wykształcenie wyższe-techniczne

W 1942 r. wstąpił do ZWZ-Pionierzy Pancerni „Pobudka”-AK. Od 1943 r. pracował w Biurze Informacji Propagandy (BIP) przy KG AK w Warszawie. Od 25 lipca 1944 r. walczył w OP „Huragan”, następnie w SBP „Skała”. W Warszawie robił reportaże z egzekucji i miejsc po egzekucjach oraz fotoreportaże z okupowanej Warszawy. Brał udział we wszystkich bojowych akcjach OP „Huragan” i SBP »Skała« jako fotoreporter i radiooperator Baonu. Obsługiwał radio produkcji konspiracyjnej, maszynę do pisania, aparat fotograficzny „Leika” oraz powielacz do drukowania wiadomości i gazetek konspiracyjnych. Ucze-stniczył w akcjach pod Zaryszynem, Moczydłem, Krzeszówką, Sadkami i Złotym Potokiem. Na fotografii utrwalił wszystkie ważniejsze wydarzenia oddziału.

Po 1945 r. studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej, potem pracował na stanowisku adiunkta i starsze-go wykładowcy. Następnie był zatrudniony w charakterze starszego projektanta, głównego konstruktora i kierownika działu.

W 1950 r. poddany był śledztwu politycznemu na UB.

Autor 20 wynalazków opatentowanych w Polsce oraz 10 patentów za granicą, między innymi w USA, Wielkiej Brytanii, Francji, ZSRR i innych. Dały one wielomilionowe oszczędności w produkcji i eksploatacji projektowanych maszyn i urządzeń.


Kawecka Janina z d. Dziewońska ps. „Kaczka”

Ur. 11.VII.1922 r. w Nowej Wsi. Wykształcenie wyższe ekonomiczne.

W 1943 r. w listopadzie wstąpiła do AK w Krakowie. Przysięgę odbierał dr Kochmann. Jako instruktorka prowadziła kursy sanitarne dla dziewcząt w Krakowie na ul. Szlak. Obsługiwała skrzynkę kontaktowana ul. Mikołajskiej 10 w sklepie narzędzi lekarskich u Henryka Ptaka oraz wraz z Zofią Basterową ps. „Ewa" skrzynkę na ul. Starowiślnej 33. Transportowała broń, materiały sanitarne i odzież ciepłą z magazynów niemieckich w Krzeszowicach do SBP „Skała". Wraz z „Omą" - Aleksandrą Szklarczyk przewoziła do Oddziału Partyzanckiego transport butów ze sklepu Dziadonia w Krakowie. Utrzymywała stałą łączność między Oddziałem a Krakowem.

Po 1945 r. ukończyła studia na WSH w Krakowie. Zawodowo nie pracowała.


Kawecki Zygmunt ps. „Mars”

Ur. 11.IV.1919 r. w Wieliczce. Wykształcenie wyższe – profesor Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, dr honoris causa AGH.

W 1939 r. był w stopniu plutonowego-podchorążego, sapera. 4 września 1939 r. został ranny pod Trzcianą koło Rzeszowa będąc w transporcie wojskowym.

W lutym 1940 r. wstąpił do ZWZ. Do roku 1943 pełnił funkcję d-cy plutonu ZWZ w Wieliczce. W okresie od kwietnia do marca 1944 r. zorganizował i był d-cą plutonu dywersyjnego Kedywu w Wieliczce. Od marca 1944 r. był inspektorem dywersyjnym Kedywu w obwodzie Miechów. W styczniu 1944 r. brał udział w wysadzaniu pociągu z gubernatorem Frankiem pod Grodkowicami. 2 sierpnia 1944 r. zorganizował i dowodził akcją wysadzenia pociągu ewakuacyjnego koło Kasiny Wielkiej. Prowadził szkolenie oddziału dywersyjnego.

Od sierpnia 1944 r. został d-cą plutonu specjalnego minerskiego w Baonie „Skała". Brał udział w akcjach pod Zaryszynem, Moczydłem, Krzeszówką, Sadkami i Złotym Potokiem. 6 grudnia 1944 r. zorganizował i dowodził akcją likwidacji d-cy Stützpunktu w Dalewicach Baumgartena wraz z trzema Niemcami. Pełnił funkcję oficera łączności d-cy Okręgu z Obwodem w Myślenicach oraz z 1 PSP w Gorcach.

Po wojnie ukończył studia na AGH w Krakowie. Przeszedł wszystkie stopnie naukowe aż do profesora AGH. Pracownik naukowy w Głównym Instytucie Górnictwa w Katowicach, był współorganizatorem i kierownikiem pracowni w Biurze Proj. Górn. w Krakowie. Następnie pełnił funkcję konsultanta biur projektów górniczych we Wrocławiu, Katowicach i Krakowie oraz w Gliwicach. Sprawował funkcję prezesa Koła ZBoWiD-u AGH. Był v-prezesem Zarządu Wojewódzkiego ZBoWiD-u w Krakowie w 1978/82 r., prezesem Klubu Przyjaciół Wieliczki od 1981 r., prezesem ŚZŻAK w 1990/91. Naukowy dorobek autora wynosi 180 publikacji, w tym 8 podręczników i skryptów oraz 40 patentów.

Stopień wojskowy: major.

Odznaczenia: Virtuti Militari V kl., dwukrotnie Krzyż Walecznych, Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami, Brązowy i Złoty Krzyż Zasługi, Krzyże-Kawalerski, Oficerski i Komandoria Polonia Restituta, Krzyż Partyzancki, Zasłużony Nauczyciel PRL. Otrzymał też Państwową Nagrodę Zespołową III stopnia, Złotą Odznakę za Pracę Społeczną dla Miasta Krakowa, oraz odznaczenia: Złota Odznaka-Zasłużony dla Województwa Katowickiego, Nowosądeckiego i Tarnobrzeskiego, Brązowa Odznaka - Zasłużony dla rozwoju Górnictwa PRL.

Ojciec Franciszek aresztowany w 1944 r. i wywieziony do Gross Rosen. Wskutek odniesionych cierpień i choroby zmarł w 1947 r.


Kęskiewicz Wiktor ps. „Kędziorek”

Ur. 2.XI.1919 r. w Krakowie. Wykształcenie podstawowe, zawodowe-malarz.

W 1944 r. wstąpił do AK. Brał udział w szkoleniu bojowym, następnie odkomenderowany do SBP »Skała« AK, II kompania. Uczestniczył w walkach pod Goszczą, Zaryszynem, Moczydłem, Krzeszówką, Sadkami i Złotym Potokiem.

Następnie przeszedł do dyspozycji Kedywu w Krakowie.

Po 1945 r. pracował prywatnie jako malarz.

Odznaczenia uznaniowe za pracę zawodową.


Kobasa Aleksander

Ur. w 1896 r. w Ustrzykach Dolnych.

Wykształcenie średnie-rolnicze. Od 1940 r. należał do ZWZ-AK. Jego dom w Polanowicach pow. Miechów pełnił wielofunkcyjną rolę. Tu mieścił się konspiracyjny szpital, tu ukrywali się por. „Grażyna”, „Skała” - Jan Pańczakiewicz z żoną Janiną i synem Andrzejem, Francuz Auguste Juin, „Powolny”- Ryszard Nuszkiewicz, „Dewajtis” - Zbigniew Waruszyński, „Babka” - Jan Nowak, „Barycz” - Sikora, „Spokojny” - Henryk Januszkiewicz i wielu innych. Tu dokonywano przerzutów ludzi i materiałów w warunkach często sprzecznych z zasadami konspiracji. Potrzeby określała aktualna sytuacja. Organizował podwody i pomoc materialną dla oddziałów partyzanckich Kedywu Krakowskiego „Błyskawica”, „Grom”, „Skok” oraz SBP »Skała«. Punkt ten wyjątkowo zasłużył się dla działalności AK.

W dniu11 maja 1946 r. został zamordowany w Polanowicach przez UB.


Kobasa Milada z d. Herejži ps. „Iskra”

Ur. 7.1.1904 r. w Berdykowcach k/Zaleszczyk. Wykształcenie średnie.

W 1943 r. wstąpiła do AK. Pełniła obowiązki kierownika stałego punktu sanitarnego w Polanowicach. Tu byli leczeni ranni SBP »Skała«: „Sokół”, „Boruta”, „Benko”, „Danusia”. Równocześnie była łącznikiem na terenie Obwodu dywersyjnego Kraków-Północ. Dom jej był punktem łączności i kontaktów, władz podziemnych. Tu ukrywał się „Emil” (1942 r.), szwagier ks. Machają z kościoła Mariackiego w Krakowie, który był konstruktorem radioodbiorników dla AK. Od lipca 1944 r. przydzielona została do SBP »Skała« jako łączniczka na terenie Obwodu Kraków-Północ.

Po 1945 r. uciekła na Ziemie Zachodnie.


Kobasa Włodzimierz ps. „Grzmot”

Ur. 21.VIII.1926 r. w Wołkowyji, Wykształcenie wyższe-Szkoła Handlu Morskiego.

Do AK wstąpił w lutym 1943 r. Pełnił funkcje łącznika do dowództwa.

Od czerwca 1944 r. został przydzielony do OP „Skok”, a od lipca 1944 r. do SBP »Skała«. Uczestniczył we wszystkich akcjach bojowych Batalionu - pod Zaryszynem, Moczydłem, Krzeszówką, Sadkami i Złotym Potokiem. Pełnił obowiązki d-cy drużyny kom. 2 pluton 2.

Po 1945 r. ukończył Wyższą Szkołę Handlu Morskiego i pracował w Przedsiębiorstwie Handlu Zagranicznego w Katowicach. Następnie przez okres czterech lat przebywał na placówce dyplomatycznej w Londynie jako rzeczoznawca handlowy. Po powrocie nadal pracował w Katowicach.

Stopień wojskowy: plutonowy podchorąży.

Otrzymane odznaczenia: Krzyż Walecznych i Brązowy Krzyż Zasługi.


Kocik Feliks ps. „Pokrzywka”

Ur. 28.1.1920 r. w Krakowie. Wykształcenie podstawowe.

W 1939 r. wraz z drużyną „Strzelca” został przydzielony do V baonu Saperów. Uczestniczył w wycofywaniu się wojsk polskich aż do Piasków Lubelskich.

W 1943 r. wstąpił do ZWZ-AK. Przysięgę odbierał „Powolny” - Ryszard Nuszkiewicz w Biórkowie. Przeprowadzał akcje zdobywania broni i likwidacje konfidentów. Następnie uczestniczył we wszystkich walkach SBP »Skała« - pod Zaryszynem, Moczydłem, Krzeszówką, Sadkami i Złotym Potokiem.

Od października 1944 r. został odkomenderowany do pracy w Krakowie.

Po 1945 r. najpierw jako murarz, a potem operator sprzętu budowlanego pracował w Nowej Hucie.

Stopień wojskowy: strzelec.

Otrzymane odznaczenia: Krzyż Partyzancki, Złoty Krzyż Zasługi oraz odznaczenia resortowe.


Kodura Stanisław ps. „Drozd”

Urodzony 4.111.1923 r. w Zabierzowie. Wykształcenie wyższe: inżynier mechanik.

W 1941 r. w czerwcu wstąpił do ZWZ-AK.

Przysięgę odbierał Mieczysław Pogan ps. „Błyskawiczny". Uczestnik szkolenia wojskowego. Brał trzykrotnie udział w akcjach na zbrojownię w Krakowie przy ul. Rakowickiej celem zdobycia broni. Następnie przetransportował ją do Zabierzowa.

Po aresztowaniu przeszedł do OP „Błyskawica" i brał udział w akcjach pod Niepołomicami, Zawadą i Tymbarkiem.

W sierpniu 1944 r. wstąpił do SBP »Skała«, pełnił funkcję z-cy dowódcy 2 plutonu. Walczył pod Sadkami, Moczydłem, Zaryszynem, Krzeszówką i Złotym Potokiem.

Po 1945 r. został aresztowany i skazany na 2 lata za przynależność do AK. Po amnestii zwolniony podjął pracę zawodową, równocześnie kontynuował naukę.

Złożył maturę i rozpoczął studia na kierunku mechanicznym.

Stopień wojskowy: podporucznik.

Otrzymane odznaczenia: Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Walecznych l, 11, Krzyż Partyzancki i Krzyż Armii Krajowej


Kogut Wieńczysław ps. „Orlot”

Ur. 18.V.1924 r. w Oświęcimiu. Wykształcenie wyższe - mgr inż. mechanik.

W 1939 r. wstąpił do Szarych Szeregów. Przysięgę odbierał „Szulce” - Franciszek Baraniuk. Otrzymał przydział do kompanii „Bartek” Szarych Szeregów. Tu pełnił obowiązki zastępcy d-cy plutonu „Ewa”. Przeprowadzał akcje o charakterze wywiadow-czym, uczestniczył w szkoleniu własnym, równocześnie prowadził szkolenie swojej grupy. Przez 6 miesięcy pełnił obowiązki kuriera. Prowadził sabotaż w fabryce „Neue Kühler und Flugzeugteilefabriken" w Krakowie. Ukończył konspiracyjną Szkołę Podchorążych.

Po wsypie przeszedł do OP „Skok”. Uczestniczył w akcjach pod Sielcem, Skalbmierzem i Goszczą.

Następnie przeszedł wraz z oddziałem do SBP »Skała« i brał udział w akcjach bojowych pod Zaryszynem, Moczydłem, Krzeszówką, Sadkami i Złotym Potokiem.

Po 1945 r. uzyskał maturę ogólnokształcącą. Studiował na Wydziałach Politechnicznych AGH gdzie uzyskał dyplom mgr inży-niera mechanika. Pracował na stanowisku asystenta na Uczelni a następnie w Instytucie Obróbki Skrawaniem. Uzyskał liczne dyplomy uznania i wielokrotne nagrody pieniężne. Równocześnie był instruktorem taternictwa i alpinizmu w Szkole Taternictwa w Zakopanem. Okresowo prowadził szkolenie w 6 Pomorskiej Dywizji Powietrzno Desantowej w Krakowie.

Stopień wojskowy: podporucznik.

Odznaczenia: Krzyż Walecznych i Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami.


Kordek Ryszard, Henryk ps. „Ryś”

Ur. 18.IV.1921 r. w Ząbkowicach. Wykształcenie wyższe-techniczne.

W 1939 r. jako szeregowiec II st. WPW 1 bat. Obrony Narodowej w Kielcach brał udział w walkach na trasie Rozwadów-Janów Lubelski-Frampol-Piaski Lubelskie-Hrubieszów. Następnie demobilizacja i powrót do Ząbkowic.

W listopadzie 1939 r. wstąpił do organizacji „Orła Białego" w Dąbrowie Górniczej. Prowadził nasłuch radiowy, kolportaż prasy podziemnej, był czynny w rozpracowaniu siedziby żandarmerii, w gromadzeniu materiałów wybuchowych z firmy Eltes w Ząb-kowicach (kamieniołomy) oraz publikowaniu nazwisk osób kolaborujących z okupantem. Założył grupę konspiracyjną w Ząbkowicach. Został aresztowany i osadzony w Oświęcimiu, skąd uciekł. Wstąpił i walczył w szeregach OP „Skok”, potem SBP »Skała«, pod Zaryszynem, Moczydłem, Krzeszówką, Sadkami i Złotym Potokiem. W czasie zamachu na Baumgartena k/Dalewic był w grupie osłonowej. Prowadził zwiady patrolowe. Po 1945 r. rozpoczął studia na Politechnice Gliwickiej, równocześnie pracował od 1945-47 r. w MO. Z kolei przeszedł do pracy w organach PPS, następnie do Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Budownictwa Węglowego, gdzie zajmował stanowisko dyrektora. Autor książki obozowej pt. „Blizny krwawią”.

Odznaczenia: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski IV i V klasy oraz inne Krzyże, mianowicie Złoty, Srebrny, Brązowy, Partyzancki, Oświęcimski, a także medale.

Brat przebywał w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu.


Kowalski Kazimierz ps. „Znicz”

Ur. 15.III.1925 r. w Krakowie. Wykształcenie wyższe-profesor, biolog, członek PAN-u.

W 1944 r. wstąpił bezpośrednio do Samodzielnego Batalionu Partyzanckiego »Skała«. Brał udział w akcjach bojowych pod Zaryszynem, Moczydłem, Krzeszówką, Sadkami i Złotym Potokiem.

Od października 1944 r. przeszedł do pracy konspiracyjnej w Krakowie.

Po 1945 r. odbył studia na UJ z zakresu biologii. Następnie kontynuował pracę w instytucie Systematyki i Ewolucji Zwierząt PAN w Krakowie. Przeszedł wszystkie stopnie kariery naukowej, aż do profesora zwyczajnego. W 1971 r. został członkiem korespondentem, a od 1986 r. członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk, objął funkcję przewodniczącego Oddziału PAN w Krakowie. Był profesorem biologii uniwersytetu w Oranie. Uczestniczył w ekspedycjach naukowych na pustynię Gobi i na Bliski Wschód. Prowadził prace terenowe w Chinach, Korei, Japonii, Wietnamie, Egipcie, Libanie, Meksyku i na Kubie. Okresowo wykładał w Niemczech, Japonii i USA. Opublikował ponad 500 prac i artykułów, w tym kilkanaście książek. Był współorganizatorem taternictwa jaskiniowego.

Otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.

Ojciec, prof. UJ był więźniem obozu w Sachsenhausen


Kozera Stanisław ps. „Szczygieł”

Ur. 16.IX.1923 r. w Bolechowicach. Wykształcenie wyższe-lekarz dentysta.

Do AK wstąpił w sierpniu 1943 r. do OP „Błyskawica”.

Od sierpnia 1944 r. przeszedł do SBP „Skała", gdzie przebywał aż do jego rozwiązania. Uczestniczył w akcjach bojowych w Myślenicach, Łapanowie, Grodkowicach, w Turnawcu (odbicie „Dąbrowy” - Gertycha), w Limanowej, pod Zaryszynem, Moczydłem, Krzeszówką, Sadkami i Złotym Potokiem.

Po 1945 r. ukończył szkołę średnią, maturę zdał w 1950 r. W okresie od 1950 do 1954 r. studiował na Akademii Medycznej w Gdańsku na Wydziale Lekarskim, kierunek stomatologiczny. Od 1954 r. pracował w Wojewódzkim Wojskowym Wydziale Zdrowia w Bydgoszczy, następnie w Służbie Zdrowia w Bydgoszczy, potem w Toruniu na stanowisku kierownika protezowni.

Represjonowany w marcu 1945 r. bez procesu, oskarżony przez UB w Krakowie.

Stopień wojskowy: kapral.

Otrzymane odznaczenia: Krzyż Walecznych i Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami oraz Krzyż Partyzancki, Medal Zwycięstwa i Wolności, oraz liczne odznaczenia resortowe


Kozub Mieczysław ps. „Kos”

Ur. 20.X1I.1921 r. w Krakowie. Wykształcenie wyższe, pedagogiczne.

W1940 r. w Krakowie wstąpił do ZWZ-AK-Kedyw. Przysięgę odbierał porucznik „Skałka”. Kolportował prasę podziemną, zajmował się przepisywaniem odręcznym ulotek i odezw. Prowadził samokształcenie koleżeńskie z zakresu wychowania patriotycznego.

W dniu 20 lipca1942 r. został aresztowany. Przez 16 miesięcy przebywał na Montelupich, skąd został przypadkowo wyciągnięty.

Przydzielony do oddziału „Miotła” - BCh, a następnie po miesiącu do SBP »Skała«. Brał udział w akcjach Baonu pod Zaryszynem, Moczydłem, Krzeszówką, Sadkami.

Został ciężko ranny, ukrywał się na melinie w Biórkowie, potem w szpitalu św. Łazarza i Domu Zdrowia.

Po 1945 r. siedział w obozie w Płaszowie, przesłuchiwany, po wyjściu ukrywał się.

Następnie studiował pedagogikę i wydział lotniczy. Pracował w „Kablu" i Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego.

Uzyskane odznaczenia: Krzyż Partyzancki, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski oraz Medal Zwycięstwa i Wolności.


Królikowski Tadeusz ps. „Murzyn”

Ur. 3.X.1923 r. w Krakowie. Wykształcenie średnie, techniczne-technik budowlany.

W1939 r. był przedpoborowym.

Do AK wstąpił w 1942 r. Przydzielony został do pododcinka „Wawel” w Kedywie krakowskim. Prowadził kolportaż prasy podziemnej, zdobył broń w III forcie przy ul. Kamiennej i na Skałkach Twardowskiego.

Od 1944 r. należał do OP „Skok”. Uczestniczył w odbiciu aresztowanych w Bejscach. Brał udział w bitwach pod Opatowcem, Sielcem, Goszczą, Górami Miechowskimi, Górami Sieradzkimi i Ostrowcem.

Następnie przeszedł do SBP »Skała« i walczył pod Zaryszynem, Moczydłem, Krzeszówką, Sadkami i Złotym Potokiem. Uczestniczył w akcji na mleczarnię w Czarkowej, w ochronie zrzutu koło Kościelca i innych akcjach gospodarczych i sabotażowych.

W Batalionie pozostał do końca wojny, do 14 stycznia 1945 r.

Potem pracował w przedsiębiorstwach budowlanych na stanowisku kosztorysanta.

Stopień wojskowy: starszy sierżant.

Otrzymane odznaczenia: Krzyż Walecznych, Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami i Krzyż Partyzancki.

Po wojnie był represjonowany. Przesiedział 3 lata.

Kubis Stanisław ps. „Janka”

Ur. 26.V.1922r. w Łodzi. Wykształcenie podstawowe, pracownik fizyczny.

W1939 r. brał udział w patrolach LOP-u, w wykryciu radiostacji i magazynu broni V-ej Kolumny. Aresztowany w 1940 r. w Łodzi uciekł z rodzicami do Krakowa.

W 1943 r. wstąpił do ZWZ-AK i pełnił obowiązki kolportera. Następnie pracował przymusowo w Zbrojowni w Krakowie przy pracach budowlanych, skąd wynosił oporządzenie wojskowe.

Od 1944 r. w SBP »Skała« AK. Brał udział w jego akcjach pod Zaryszynem, Moczydłem, Krzeszówką, Sadkami i Złotym Potokiem.

W okresie od 1945 r. do 1947 r. w LWP. Potem pracował w Zbiornicy Surowców Wtórnych, następnie w Wawel Tourist.


Kubiś Leon ps. „Mściwój”

Urodzony w 1920 r. w Zabierzowie. Wykształcenie średnie - handlowe.

W 1941 r. wstąpił do ZWZ-AK - pododcinek Kraków-Zabierzów. Uczestniczył w kolportażu prasy konspiracyjnej, w szkoleniu wojskowym, w ćwiczeniach z bronią. Brał udział w akcji na zbrojownię w Krakowie przy ul. Rakowickiej celem zdobycia broni.

Po wsypie został skierowany do OP „Błyskawica”. Brał udział we wszystkich akcjach tego oddziału pod Lipnikiem, Jawornikiem, Rudawą, pod Dobczycami, Turnawcem i Łapanowem.

Poległ w walce z Niemcami 31 lipca 1944 r. pod Tymbarkiem w Zamieściu.

Stopień wojskowy: chorąży.

Otrzymane odznaczenia: Krzyż Walecznych l klasy i Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami.


Kulesza Jan ps. „Kos”

Ur. 1.XI.1922 r. w Pielgrzymowicach. Wykształcenie średnie-rolnik.

W 1940 r. wstąpił do ZWZ, potem do Kedywu do plutonu „Waligóry” (Bolesław Woźniak). Zajmował się kolportażem tajnej prasy, zbieraniem broni w terenie, zakładaniem ładunków termitowych do wagonów kolejowych na stacji Łuczyce. Brał udział w zaopatrzeniu w żywność Baonu »Skała« w Goszczy, przewoził materiały wybuchowe dla kpt. Brzeskiego-Barskiego.

Od sierpnia 1944 r. przeszedł do 106 Dywizji „Tysiąca". Uczestniczył w akcji pod Knyszynem, pod Sulechowem. Rozbrajał Kałmuków.

Stopień wojskowy: kapral.

Pracował na własnym gospodarstwie.


Kulesza Mieczysław ps. „Zuch”

Ur. 4.V.1913 r. w Pielgrzymowicach. Wykształcenie średnie, pracownik administracyjny.

W 1939 r. odbył służbę w 11 pp Tarnowskie Góry. Pomagał przy przeprowadzaniu akcji mobilizacyjnej.

W grudniu 1939 r. wstąpił do ZWZ-AK. W 1943 r. za działalność sabotażową został przez Niemców skazany na śmierć, uciekł i ukrywał się.

W 1944 r. został oddelegowany do Batalionu Szturmowego na terenie Miechowskiego i Proszowickiego. W czerwcu 1944 r. został dowódcą grupy dywersyjnej. Jako pracownik gminy Igołomia sabotował dostawy kontyngentów zboża dla Niemców, ratował ludzi od wyjazdu na roboty do Niemiec. Na terenie Igołomii, Brzeska Nowego, Wawrzeńczyc, Luborzycy organizował kontakty i meliny dla OP „Błyskawica”, „Skok” i OP „Grom”. Pełnił funkcję łącznika Batalionu »Skała« i 106 Dywizji „Tysiąca”, potem przeszedł do batalionu szturmowego „Ponar”. Uczestniczył w walkach pod Knyszynem, Zaryszynem i Sadkami. W akcji doznał złamania prawej nogi, którą amputowano.

W 1946 r. został sekretarzem, a następnie burmistrzem miasta Sucha Beskidzka. W okresie od 1947 do 1950 r. został sekreta-rzem Wydziału Powiatowego w Luboniu Śląskim. W 1950 r. zwolniony z pracy z powodu przynależności do AK. Następnie do 1954 r. pełnił funkcję kierownika Wydziału Gospodarki Komunalnej w Zawierciu i Myszkowie.

Stopień wojskowy: plutonowy.

Otrzymane odznaczenia: Krzyż Partyzancki, Medal Zwycięstwa i Wolności. Odznaka Grunwaldzka i Odznaka za Zasługi dla województwa Częstochowskiego.

Brat Edward Kulesza został rozstrzelany przez Niemców w 1943 r. Drugi brat Zygmunt Kulesza zginął w obozie w Flossenburgu.


Kulesza Zygmunt ps. „Włos”

Ur. 22.VI.1899 r. w Pielgrzymowicach. Wykształcenie średnie-rolnik.

W 1939 r. zbierał broń i ukrywał, udzielał pomocy oddziałom wycofującym się. 10.XI.1939 r. działał jako współzałożyciel ZWZ-AK w rejonie Kocmyrzowa. Był komendantem Kedywu II rejonu. Udzielał pomocy ludziom ściganym przez Gestapo. Własnym wysiłkiem uzbroił oddział „Tatarskiego” vel „Tatara” w 22 karabiny typu KBK, 4 pistolety i 4 granaty. Prowadził akcję dywersyjną na stacji w Kocmyrzowie i Łuczycach przez zakładanie do wagonów - przeznaczonych do Rzeszy -ładunków termitowych z opóźnionym zapalnikiem, które w dalszej drodze eksplodowały. Uczestniczył w kolportażu prasy, przewożąc całe paczki w teczce. Prowadził akcje uświadamiające wieś polską, umacniając morale. Ukrywał u siebie i w terenie kpt. Brzeskiego-Barskiego wraz z żoną i dzieckiem, uciekiniera z więzienia.

Aresztowany w 1943 r. przeszedł tortury w więzieniu w Miechowie, na Montelupich, w Oświęcimiu i Flossenburgu, gdzie zginął w 1944 r. w czasie ewakuacji obozu.


Kwapień Zbigniew ps. „Czernek”, „Kuba”

Ur. 1.11.1920 r. w Czernichowie pow. Kraków. Wykształcenie wyższe, Akademia Handlowa w Krakowie, ekonomista.

W1939 r. przebywał w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu, a następnie w 23 pułku ułanów. Działał w okolicy Koluszek, Puszczy Pileckiej i Rawy Mazowieckiej. Dostał się do niewoli niemieckiej, skąd udało mu się wrócić do kraju.

W 1940 r. wstąpił do NOW. Przysięgę składał przed kpt. Antonim Jeziora ps. „Rokita”. Działał na terenie Wieliczki, Gdowa i Mogilan do 1943 r.

Na skutek wsypy ukrywał się i otrzymał przydział do OP „Błyskawica”. Brał udział w akcji na garbarnię w Dobczycach oraz w przygotowaniu do odbicia „Lutego” J. Spychalskiego.

W kwietniu 1944 r. został mianowany dowódcą OP „Huragan”.

Prowadził akcje zdobywania broni dla oddziału poprzez wykopywanie zamelinowanej broni z 1939 r. Uczestniczył w akcjach na posterunek w Łapanowie i Gdowie. Brał udział w odbiciu „Prawdzica”, likwidacji konfidentów, w akcji na niemiecką stadninę w Tarnawie. Od sierpnia 1944 r. uczestniczył we wszystkich walkach SBP »Skała«, pod Zaryszynem, Moczydłem, Krzeszówką, Sadkami i Złotym Potokiem.

W oddziale pozostał do końca.

Po 1945 r. studiował na AH w Krakowie. Pracę podjął w instytucjach spółdzielczych, a potem w Przedsiębiorstwie Robót Górniczych w Rybniku na stanowisku kierownika działu płac.

Był represjonowany przez UB w Krakowie.

Stopień wojskowy: rotmistrz ze starszeństwem.

Odznaczenia: dwukrotnie Krzyż Walecznych, Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal 40-lecia PRL oraz inne.


Skocz do: Strona główna Czytelnia Osoby Szare Szeregi