Jan Fiszer
Z Pamięci konspiratorów krakowskiego Kedywu AK
Biogram zawarty w książce Józef i Wanda Fiszerowie, Nasze korzenie i my. Saga rodzinna
Jan Fiszer ps. “Łęczyc” (1921 – 1944) wg tekstu ogłoszonego w Polskim Roczniku Biograficznym PAU pod podpisem Jan Lubicz – Pachoński usuwając z tekstu drukowanego w Roczniku pewne nieścisłości o przebiegu akcji pod Moczydłami.
- działacz konspiracyjny. Ur. w Krakowie 29.XI jako syn inż. Jana i Franciszki ze Skwarczyńskich. Tu ukończył studia średnie. Wojna w roku 1939 zastała go na obozie Junackich Hufców Pracy w Augustowie ; po dwutygodniowej próbie partyzantki osadzony w obozie intern. w Połądze na Litwie. Pierwsza próba ucieczki nie udała się. Wydany przez Łotyszów dostał się do karnego obozu, niebawem jednak uciekł po raz wtóry i dotarł 11.XI do Krakowa. Wstąpił do Z.W.Z a potem w AK w pododcinku “Wawel”. Pracując w Miejskich Wodociągach kończył równocześnie konspiracyjną szkołę podchorążych. Wziął udział w paru akcjach na Niemców dla zdobycia broni. W kwietniu 1944 r. wobec obawy dekonspiracji przeniesiony do oddziału partyzanckiego Krak. K. D. “Grom” w Miechowskie. Wziął udział w wypadzie na jeden z niem. banków w Krakowie w celu zdobycia pieniędzy dla oddziału. W czerwcu t. r. bił się pod Skalbmierzem przeciw przeważającym siłom niemieckim.
Po włączeniu “Gromu” w skład Samodzielnego Baonu Partyzanckiego “Skała”, został zast. d-cy 2. plut. 3. kompanii. Uczestniczył w pościgu za “Bahnschutzami” pod Goszczą (początek VIII); pod Moczydłami (28.VIII.) prowadził brawurowo swój pluton do natarcia na Ukraińców bez żadnych strat.
Pod Sadkami (31.VIII) był dowódcą szpicy w czasie wycofywania się z otoczonego lasu; przedstawiony do awansu na podporucznika. Dn. 11 września 1944 r. – baon po kilkunastodniowych, a raczej nocnych marszach natknął się w lasach Złotego Potoku pod Częstochową na przeważające siły niemieckie ; przy wycofywaniu się pluton I "Huragan" osłaniał resztę. F. Poległ z 11 innymi (jako zastępca dowódcy osłony). Pośmiertnie zweryfikowany podporucznikiem i odznaczony “Virtuti Militari”.
Zwłoki przewiezione zostały w r. 1945 przez towarzyszy na cmentarz Rakowicki w Krakowie.