Fiszerowie
Z Pamięci konspiratorów krakowskiego Kedywu AK
Wzmianki o działalności konspiracyjnej rodziny Fiszerów
Ryszard Nuszkiewicz ps. „Powolny”, cichociemny, oficer Kedywu AK Okręgu Krakowskiego, mający w Krakowie swoją ulicę, w swojej książce Uparci tak wspominał rodzinę Fiszerów:
(…) Z bywalców „trójki” najbardziej przypadli mi do gustu „Rak” i „Ina”. Pierwszy imponował wyjątkowym zaangażowaniem i oddaniem w pracy konspiracyjnej. Związany z ruchem oporu od 1939 r. wywodził się z jednego z licznych rodów krakowskich, które mimo obco brzmiących nazwisk służyły całym sercem ojczyźnie. Takimi właśnie byli Basterowie, Fiszerowie, Hofmanowie, podczas gdy Gostyńscy, Matowscy, a nawet Polaczkowie stawali się volksdeutschami i reichsdeutschami.
Wyjaśnienia
W rodzinie Fiszerów było czterech synów: Stanisław, Bogusław, Jan i Józef. Najstarszy Stanisław został zamordowany w obozie jenieckim. Trzej pozostali włączyli się w działania konspiracyjne i Jan zginął w bitwie pod Złotym Potokiem we wrześniu 1944 roku.
W 1957 roku matka Franciszka Fiszer w artykule Wspominam moich synów, w Tygodniku Powszechnym przedstawiła rzadko rozważany aspekt - los matki. Ten artykuł znalazł się w książce Józef i Wanda Fiszerowie, Nasze korzenie i my. Saga rodzinna, napisanej (razem z żoną) przez najmłodszego z braci Jana w 2003 roku. Pozwala ona spojrzeć na fenomen konspiracji podczas II wojny w szerokim kontekście losów wielu pokoleń jednej rodziny. To jest chyba najlepszy sposób, aby dostrzec to co stanowi istotę tamtych zmagań. To co jest ponadczasowe.